Woensdag 13-8-2014

Woensdag 13-8-2014

Getypt door Merijn

Beste landrotten,

Gisterenmorgen na het ontbijt werd met de briefing bekend gemaakt dat we vanuit Heech (Heeg) via Drylts (IJlst) naar Snits (Sneek) zouden varen. We zijn met de motor uitgevaren om vervolgens de fok (het voorzeil) te hijsen. Daarmee zijn we richting het Prinses Magrietkanaal gevaren. Daar moest verplicht de motor op stand-by vanwege het vele vrachtverkeer op het kanaal. Al snel kwamen we op een open plas water dat de Easterwimerts genoemd wordt. Daar hebben we het grootzeil er bij gezet en zijn we de plas met onze valk in volle snelheid overgevlogen. Daarna kwamen we in de Nauwe Wimerts dat een smallere sloot is. Iedereen ging verder op de motor behalve Koen. Hij kruiste de sloot gewoon door tot we een brug tegenkwamen en we de mast omlaag moesten halen. Vanaf dat deel hebben we met een flinke spat water door gevaren op de motor.

Uiteindelijk wilde wij graag beginnen aan onze lunch. Toevallig hadden we van de dinsdag nog appels over, dus daar wilde ik graag mee beginnen. Jammer genoeg waren de appels niet meer erg lekker en nadat Henk er een in het water had gegooid zei die: ‘Als ze niet lekker zijn geef ze dan maar aan mij, dan geef ik ze aan Han’. De volgende was ook niet te eten (we hadden er drie) en die werd via Henk doorgespeeld naar Quinten met het idee om Han zijn boot van afstand te voorzien van appels. Quinten gooide de appel dus en die kwam met een bonk via het achterdek vast te zitten in het gestreken grootzeil. Daar was een kleine ruimte waar die appel precies in paste. Iedereen op de boot van Han keek op, maar niemand had door wat er aan de hand was. Ze meende eerst dat ze ergens tegenaan gevaren waren. Bij de waterpoort in Sneek moest de mast omlaag en rolde de appel eruit. Weer een en al verbazing natuurlijk.

In Snits hebben we lekker kunnen shoppen, terassje pikken en relaxen. Rik kwam terug met een voetbal waar meteen gebruik van gemaakt werd. Die lag dan ook binnen de kortse keren in het water natuurlijk. Door de stroming dreef hij naar een trapje toe waar hij eruit gevist kon worden. Terug bij de ‘in dubio’ viel de bal ook al snel in het water waarna deze opgehaald werd met de boot. ‘s Avonds werd hij aan de andere kant van het riet het Hegemer Mar (Heegermeer) in geschopt. Daar zou die in het riet moeten liggen. We gingen die avond toch nog zeilen omdat we goede wind hadden dus konden we meteen kijken. Dit zijn we natuurlijk vergeten.

De wind die avond was perfect en ik zat samen met Rik en Henk op een boot te zeilen. We hadden de ruimte en tijd om van alles uit te proberen. Ik had de grootschoot bediend, die moest je afhankeijk van de koers aantrekken of laten vieren. Daarbij moet je goed kijken of de zeilen klapperen. Rik heeft ons ook geleerd om gecontroleerd te gijpen en om zelf de koers te bepalen. Als ik bijvoorbeeld het roer had en ik zei we gaan halve wind (dan staat de wind van opzij) varen, dan stuurde ik die koers, Henk en Rik die stelde dan de zeilen bij. Af en toe werd er tussen de roerganger, fokkemaatje en degene die de grootschoot bediende gewisseld. toen we de teruggingen wilde we met de fok de box invaren met dat ging niet want de wind kwam recht van voren dus zouden we te weinig vaart hebben. Ik heb de boot wel de box in mogen sturen. Op die manier hebben we een echt gave tocht over het Hegemer Mar gehad.

Na het zeilen hebbe we de tid volgekregen met veel flauwekul, grappen en toepen. Dat zorgde natuurlijk voor nog meer lol. Om een (vrij) lang verhaal kort te maken, het was gewoon een perfecte dag.

Groeten,

Merijn