Door: Vivianne
Van: Sivota
Naar: Klein Vathi
Vanochtend werd ik rond 10 voor 10 wakker gemaakt. de nacht was best kort wand ik had best slecht geslapen de boot schommelde nogal om rond half 2 lagen we nog wakker we is dan Monique en ik. We hebben ook aan Viktor gevraagd of de boot niet stiller kon liggen maar dat ging niet. Aankomende nacht gaat het nog harder waaien dan afgelopen nog afgelopen nacht heefd het ook geonweerd en gebliksemd.maar toen we op waren regende het niet meer zo hard.al snel kwam de zon door en zijn we rond 12 uur kwart over 12 uitgevaren. Richting een grot tussendoor hebben we nog wat gedronken op de boot met een koekje erbij daarna wouden we met het bijbootje de grot in waar we naar toe waren gevaren we dachten dat doen we met de peddels maar die hadden we maar 1 dus zij viktor dan maar met de motor. Toen wij vertrokken waren met de bijbootje en een eindje van de boot weg waren sloeg de motor van het bijbootje de hele tijd af en lieke proberde die de hele tijd op nieuw aan te doen maar dat lukte niet. Toen kwam han met zijn boot en begon van alles te roepen hij was ook het dichtstebij van alle boten maar dat hielp niet wand we konden hem niet zo goed horen door de golven en ondertussen vaarden hij weer steeds vrder weg en vroegen monique,lissete,lieke en ik ons af wat hij ging doen. Hij vaarden dus weg. Toen kwam de boot van koen L en rob en elyse om ons te helpen elyse die gooiden toen het touw uit en die moesten we vangen en zo kon koen uitleggen wat we moesten doen.
Ging het goed. waswel een echt avontuur. gelukkig was koen er al met zijn boot. En konden we op sleeptouw. Daarna toen viktor dichbij genoeg was zijn we op onze eigen boot terug gekomen maar de grot zat er helaas niet meer in.dus ben ik binnen wat bekers enzo gaan afwassen en lieke een lunche maken tegen kwart voor 3 die hebben we al dobberend op het water opgegeten. Toen ik aan het afwassen was heb ik de schonen afwas maar ff op tafel gezet maar toen ging de boot ineens erg schuin en viel de bekers door de hele boot gelukkig waren ze van plastic. Na de lunche zijn we met de zeilen richting haven gegaan en nog wat gezeld ik heb lekker in de zon gelegen langs de kuip. En ook nog met mijn benen over de rand van de boot. Toen we in de haven kwamen vroeg viktor of ik de ramen binnen open wou doen dat is gelukt naar heel wat gelukt na heel wat gelkim en geklauter wand ik kon er niet bij dus ging ik maar ff op tafel en op de aanrecht op mijn knien en toen ik buiten weer kwam zij ik tegen viktor dat die dat de volgende keer beter iemand kan laten doen die wat langer is als ik. Daarna hebben we een scipborrel gedaan en daarna konden we kiezen zwemmen of naar de dorpje. ik ben toen gaan zwemmen. Samen met domeniqe,eline en melvin wat we daar hebben mee gemaakt heb ik nog nooit gezien we hebben gewoon een echte inktvis gezien ik dacht eerst dat henk een grapje maakte maar dat was niet zo. als henk het water in ging kwam dat beest naar hem toe en als hij uit het water weg ging zwom de inktvis ook weg. dat ging een tijdje zo door tot de eigenaar van het restaurand kwam en die pakte de inktvis op en nam die mee naar de keuken (bahbah) zag er vies en eng uit hoe die dat beest pakte. Daarna ben ik gaan opfrissen en het zout afgespoeld en zijn we gaan eten en wat stond er bij de voorgerechten op tafel de inktvisringen dus de inktvis van vamiddag. Die ik dus niet gegeten heb. Maar wel andere lekkere dingen. En na het eten heb ik een toren gebouwd van blikjes zo hoog dat ik op de stoel stond en daarna nog op mijn tenen op de stoel moest gaan staan tot ik er helemaal niet meer bij kon en hij bleef nog staan ook en toen zij wilma kun je hem ook afbreken zonder te laten vallen dus ging ik dat proberen lukte een beetje maar daarna bleven de blikjes aan mekaar plaken en viel die om maar iederen dacht dat die met opbouwen al zou omvallen wand hij begon erg te wiebelen toen ik nog niet op mijn tenen hoefde te staan. maar dat gebeurde niet. Dus kortom we hebben weer een helehoop mee gemaakt vandaag. groeten vanuit het zonnige griekenland.
Door: Merijn
Kalispera (goedendag),
Afgelopen nacht heeft het erg hard geregend, geonweerd, gebliksemd en gewaaid (dat kreeg ik ook pas te horen toen ik wakker werd had er niks van gemerkt). Ik was vanmorgen om 8 uur opgestaan omdat ik verwachte da t we tussen half 9 en half 10 zouden ontbijten met om half tien de briefing en ten slotte om tien uur uit te varen. Jammer genoeg ging dat feestje niet door want rond half negen toen ik net lekker buiten aan de koffie zat begon het plotseling over nieuw te regenen (met bijbehorende onweer, bliksem en wind). Daardoor was er geen briefing. Er werd door de schippers onderling snel besloten om naar klein-Vathi te varen (waar we nu zijn) om vervolgens te kunnen schuilen. Rond twaalven was het weer goed genoeg om uit te varen en al snel zaten we weer in open water waar we meteen de zeilen hesen. Op het water werden we al snel begroet door de zon die eindelijk doorbrak en hoe langer de dag duurde hoe meer terrein de zon won. Rond een uur of twee was het zelfs de moeite waard om te gaan zwemmen. We waren op dat moment bij een grot. Het water in die grot was erg diep en de grot was vrij hoog sommige zijn er in gezwommen en anderen zijn er met een bij bootje in gevaren. Ik heb daar gesnorkeld en de onderwater wereld bewonderd, de natuurlijke flora en fauna is daar prachtig. Voor die grot hebben we het bodyboard uitgehangen. Ik ben er toen op gaan liggen en ben voortgetrokken met de boot. Dat gaat erg hard en als je te lang aan het bodyboard hangt krijg je spierpijn. Toen zijn waan dek gaan zitten en was het Melvin’s beurt. Nadat iedereen genoeg gezwommen en met bij bootjes had gevaren ging de tocht richting klein-Vathi verder. De wind kwam uit zuid – zuid-zuid-oost waardoor er een flinke deining ontstond. Dit was voor sommige het middel om ziek te worden vooral toen we gingen lunchen (ja dat was om half 3, 3 uur beter laat als nooit) had Lieke er last van want die stond met die deining beneden wentelteefjes te bakken. Onder de lunch liet Viktor ons even ronddobberen op het water. Nadat iedereen die heerlijke wentelteefjes had verslonden voeren we weer door met een straffe wind in de zeilen. De zon begon toen flink zijn best te doen en we lagen met zijn vieren te deksletten (luieren) op het dek. Toen we op een plas water voor de baai waar de haven in lag, waar we zouden aanmeren had ik het stuur overgenomen. De wind was in zijn kracht afgenomen en we moesten om de 4 knopen te halen gaan vlinderen. Dit houdt in dat je Genua (het grootste zeil en de turbo van de boot) zover mogelijk aan bakboord hebt en het grootzeil (de gewone motor) zover mogelijk naar stuurboord hebt. Daardoor vang je meer wind want je zeiloppervlak is groter, doordat je meer wind vangt ga je logischerwijs ook sneller. Na nog een aantal keer oversta te zijn gegaan voeren we de haven in om aan te leggen. Eenmaal in de haven ging ik met een groepje het dorp en het uitzicht bezichtigen. Al snel genoeg moesten we terug anders waren we niet op tijd voor het eten. Bij het eten kreeg je (net als elke dag) het versterkte gevoel van een hemels paradijs. Want zon, zee, strand leuke medereizigers, enthousiaste begeleiders en ook nog een lekker eten wat wil je nog meer?
Kalinichta (goedenacht)
Hartelijke groetjes de Griekenlandzeilers
Merijn