Door: Cas
Van: Sivota
Naar: Kalamos
’s Ochtends toen ik wakker werd gingen we naar het bovendek om lekker te ontbijten. Na het ontbijt gingen alle schippers samen met de begeleiders naar het restaurant waar we de avond van te voren hadden gegeten, ze gingen de briefing voorbereiden. Toen ze klaar waren met het overleggen over de route en de activiteiten was het 9:30 en toen moesten alle reizigers naar het restaurant voor de briefing. Iedereen luisterde aandachtig naar de briefing. Tijdens de briefing werd verteld dat de route was veranderd door weersomstandigheden. Na de briefing liep iedereen terug naar hun eigen boot om zich klaar te maken voor de reis naar het verlaten (spook stadje)Porte Leone op het eiland Kalemos. Een paar mensen hebben voor de kust van Kalemos gezwommen in de zee om op het strand te komen. Er waren ook mensen die door middel van een roeiboot of motorbootje naar het strand gebracht . Toen er een paar mensen op het strand waren sprong ik samen met Thomas en Merijn in een motorbootje en werden op een strand helemaal aan de andere kant afgezet. Later kwam Henk terug met de motorboot om ons op te halen maar toen hij er was zij hij dat de boot helemaal vol liep met water en dat we niet mee terug konden met de motorboot en dat we dus een weg door de bergen en bosjes moesten vinden. Op het begin was het geen probleem om een weg te zoeken in de bergen en bosjes wat het was duidelijk te zien. Maar steeds maar later werd het steeds moeilijker het leek wel op een tocht net zo als in EXPIDITIE ROBINSON. We waren eindelijk bij de stijgers aan gekomen en daar was Henk ook en had had het voor elkaar gekregen om één iemand mee te neem naar de boot dus dat werd: Merijn, Thomas, Cas. Uiteindelijk is Merijn mee gegaan en zijn Thomas en ik mee terug gelopen naar de boot over een gewone normale weg. Iedereen moest snel in de boot want er was een hele grote storm op komst een wolk zo dik als een wolk van een uitgebarsten vulkaan, de wolk wrong zich tussen de bergen door. Iedereen was in de kajuit behalve de schippers zij moesten zorgen dat de boot niet te veel bewoog. Iedereen binnen in de boot moest een reddingsvest aan doen en niemand mocht iets van metaal aanraken want als er bliksem in geslagen werd op de mast word dat geleid door al het metaal in de boot. We kregen door de marifoon te horen van Pepijn dat er in de haven waar we naar toe moesten een windkracht 12 stond dus we moesten blijven liggen en wachten tot het weer weer ging liggen. Het duurden drie kwartier voordat de storm voorbij was. Maar tijdens de storm moest je vooral proberen rustig te blijven de boot ging van links naar rechts en weer terug maar met zo’n windkracht daar kan je weinig tegen doen eigenlijk kan je er niks tegen doen het is gewoon te sterk. Toen de storm voorbij was gingen we naar de haven van Kalemos. En omdat we al een beetje laat waren door het weer ging de motor op volle snelheid en waren er in 20 minuten. Om 19:30 gingen we naar het restaurant om lekker te eten. Het was een leuke dag.